Friendly Manitoba

Voordat Marianne en ik naar het buitenland mochten van onze opleiding, moesten we eerst een debriefing bijwonen. We kregen te horen over de cultuurshock die we tegen zouden kunnen komen terwijl we daar zo ver weg van het bekende zouden zijn. Ik moet eerlijk bekennen dat ik niet precies meer weet waar de rest van de briefing over ging, maar ik kan me wel herinneren dat wanneer je aan zou komen in dat vreemde land, je de honeymoon zou kunnen ervaren. Dat zou betekenen dat je alles helemaal geweldig zou vinden en alles leuker zou zijn dan je eigen landje. Nou vinden Marianne en ik elkaar best heel leuk, maar samen een honeymoon beleven is er helaas nog niet van gekomen. Gelukkig is ook de cultuurshock, het gedeelte van het diepe donkere dal ook nog niet gearriveerd. Wel hebben we wat verschillen kunnen ontdekken van wat de dagelijks in Nederland tegen zou kunnen komen.

Ten eerste is er die vriendelijkheid waar je gewoon niet omheen kunt. Friendly Manitoba wordt dit gebied ook wel genoemd, het staat zelfs op de nummerborden. En ja ook de mensen in Winnipeg kunnen haast niets anders dan vriendelijk, hartelijk en gastvrij zijn. Er worden regelmatig grapjes over gemaakt, waar de Canadezen dan ook even hard om lachen, maar het is serieus heel tof om mee te maken. Overal sorry voor zeggen is misschien wat overdreven, maar met open armen en oprechte interesse ontvangen worden doet geen mens kwaad. Daar kunnen wij als erg op onze privacy gestelde Nederlanders nog wat van leren.

Het tweede verschil zijn de afstanden die je hier kunt afleggen. Waarom zou je alles hutje mutje bouwen wanneer je alle ruimte hebt om breeduit te leven? Het nadeel hiervan is dat alles ook veel langer duurt voordat je er bent. Het “even” naar de supermarkt gaan zit er hier niet in. Dat moet grondig van tevoren gepland en ingepast worden wanneer je geen auto of fiets tot je beschikking hebt.

Daarmee komen we tot het derde verschil, de fiets. Nu de sneeuw wat begint te smelten zie je zo hier en daar een enkele fiets zich tussen de auto’s wagen. Het maakt niet uit als je op een weg fiets waar ook auto’s rijden die ruim 70 rijden, jij past daar als fietser prima tussen. Maar waar laten ze die fiets wanneer ze niet meer fietsen, want fietsenhokken hebben we hier nog nergens gezien.

De liefde voor hockey, moet ook genoemd worden. Het is hier geen ijshockey en gewoon hockey, maar fieldhockey en gewoon hockey (wat dus op het ijs is). Ze zijn er nog doller op dan de gemiddelde Nederlander op voetbal. Vanaf je kind kan lopen stop je er schaatsen onder, nee niet van die dubbele ijzertjes maar gewoon ijshockeyschaatsen en glijd het kind achter de rest van de familie aan. Je kunt niet in Winnipeg geboren zijn en nog nooit gehockeyd hebben.

Potluck is het vijfde leuke verschil. Nee dat is niet de pot met goed aan het einde van de regenboog en ook geen potje met geluk. Het zijn lunches of diners waarbij iedereen een gerecht maakt een meeneemt. Het liefst een gerecht wat je vanuit je oorspronkelijke roots geërfd hebt, want bijna iedereen in Canada is nou eenmaal een zoveelste graad immigrant. Wij hebben ook zo’n potluck op het kantoor mogen meemaken. Al een uur voordat we zouden beginnen met de lunch liepen er meerdere mensen enthousiast op en neer om hun “dish” nog even op te warmen of klaar te zetten. De gezellige sfeer was zelfs in ons kantoortje waar we hard aan het werk waren te proeven. Er was ongelooflijk veel gemaakt en meegenomen, toetjes, salades, fruit, pasta’s en vleesgerechten alles stond op de tafels. Iets wat ze van mij ook in Nederland op het werk wel in mogen voeren. We denken erover om onze eerste echte potluck te houden bij ons afscheidsfeestje waarvan iedereen wil dat we die organiseren.

En hoewel er nog wel meer verschillen te noemen zijn, kom ik nu met de laatste, namelijk het gespreksonderwerp nummer 1, het weer. Natuurlijk hadden we al vanaf dag 1 door dat het weer er hier ietwat anders aan toe gaat dan in Nederland, maar wij zijn niet de enigen die het interessant lijken te vinden. Dat vinden de Canadezen namelijk na al die jaren ook nog steeds reuze interessant om over te praten. Het is niet zomaar een koetjes en kalfjes onderwerp, maar een serieus belangrijk topic dat zonder verveling grondig doorgesproken kan worden.

Al met al dus toch nog wat verschillen kunnen vinden, we mogen er nog eventjes van genieten en dan wordt het weer aanpassen aan ons eigen kleine, warme landje.